Ahasas - Ek acchi kavita
PLEASE CLK ON THE PICTURE TO SEE
Friday, December 14, 2007
Saturday, October 20, 2007
Saturday, October 6, 2007
Sunday, September 9, 2007
प्रेमाची सहल......
प्रेमाची सहल......
किती दिवसांनी हा योग आला..
एकत्र फिरायला जायचा बेत आखला..
खुप आंनद झाला होता तिला..
जेव्हा त्या बेताचा ठराव अखेर मंजूर झाला..
तिची तयारी सुरू झाली..
चल जायचय जायचय म्हणून
अखंड जपवारी सुरू झाली..
मला ही आंनद झाला होता
पण तिच्या त्या हर्षापूढे
तो हि फिका पडला होता..
किती दिवस रहायचे ,
कुठे कुठे हिडांयचे?
असे प्रश्न ती विचारू लागली..
उत्तर सांगताना माझी बोबडीच वळू लागली..
अखेर प्रवास सूरू झाला..
त्या कोकणच्या सौंदर्याकडे..
ती म्हणाली माझ्यकडे बघ
काय आहे त्या तिकडे..
मी हसून म्हणालो..
ते सौंदर्य अप्रतिम आहे
खरोखर निखळ पाण्यातलं..
तुझचं तर एक सुंदर प्रतिबिंब आहे
आमराईच्या सावलीत
माझ्याच मिठीत ती विसावली..
मला जरा बरं वाटल..
प्रश्न उत्तरांची परिक्षा थोडा वेळ का होईना थांबली...
मग आला तो अथांग किनारा सागराचा..
स्पर्श होत होता गुदगुल्या करणारया त्या वाळुचा..
कधी लाटां तरी कधी तिच्या केसांच्या बटांना
दुर करुन प्रयत्न चालूच होता सतत मला कुरवाळण्याचा..
माझी जलपरी मनसोक्त
सागर जलविहाराचा आंनद घेत होती..
तिच्या गोरयापान देहावरून
निथळत होते ते सुवर्ण मोती..
खुप सारी मजा झाली ..
अन मग आता रात्र आली..
खर सांगायच तर आता
माझी वेळ आली..
ती लाजत होती ..
स्पर्शात माझ्या भिजत होती..
मी सुध्दा शुध्द हरपून गेलॊ
काय माझी अवस्था झाली होती..
किती सुखद होता ..
तो क्षण रातमिलनाचा..
गहिवरला होता स्पर्शा आमूचा
अन जुळला होता भाव आमच्या मनाचा..
आता सहल संपत आली
अन तिची तांराबळ उडाली..
झाली एवढी मजा ..
दुसरया दिवशीच्या घरच्या आवरा आवरीने निघाली..
अजुनही तिची अश्या प्रेम सहलीची
हाऊस फिटलीच नाही..
शेवटच शेवटच म्हणून ..
आमच्या सहलींची काही गिनतीच नाही...
Friday, September 7, 2007
Tuesday, September 4, 2007
Monday, September 3, 2007
Saturday, September 1, 2007
आठवणीने दे.....
आठवणीने दे.....
चांदणे पांघरलेले आकाश नाही मागत तुझ्याकडे
क्षितिजावर लुकलुकणारा एक तारा मात्र आठवणीने दे....
बेभान कोसळणारा मुक्त पाउस नाही मागत तुझ्याकडे
श्वासात दरवळणारा ओल्या मातीचा सुवास मात्र आठवणीने दे....
बेधुंद करणार्या रातराणीचा बहर नाही मागत तुझ्याकडे
जाताना एक मोगर्याची कळी मात्र आठवणीने दे....
उसळणारा बेछुट दर्या नाही मागत तुझ्याकडे
शांत जलाशयातील एक तरंग मात्र आठवणीने दे....
मुठी एवढे ह्रुदय नाही मागत तुझ्याकडे
माझ्यासाठी चुकलेला एक ठोका मात्र....
आठवणीने दे.....
Tuesday, August 28, 2007
माझे मन..
माझे मन..
माझे मन फक्त
तुझेच गाणे गाते..
सुर ताल आठवणींचे
मनोमनी उधळत राहते..
माझे मन तुझ्या
थकव्याचा विसावा..
तुझ्या मनाचा अल्पविरामही
पुरेसा व्हावा...
माझे मन तुझ्यासाठी
फुलांनी भरलेले मुक्तांगण..
तुझ्या चेहर्यावर पसरलेल्या
हास्याचे ते तुषारी आनंदवन
माझे मन
तुझ्या प्रेमाचा पसारा..
तुझ्या मायेचा हा एक
अजब खेळ सारा...
माझे मन कधी कधी
तुझ्या अश्रूधारांचा पाझर..
अन कधी भावनेच्या पुराला
घातलेला सहानभुतीचा आवर..
माझे मन
तुझेच घरटे..
जिथे तुला सारे सुख
स्वर्गापरी भासते..
पण तुझे मन
माझीया स्वप्नांचे माहेर..
अस्तित्वात त्यांला
तुझ्या अखंड साथिचा आहेर....
Sunday, August 26, 2007
तु येशील का?
तु येशील का?
मि निघालो आहे आता
दुनियेत चांदण्यांच्या..
तु येशिल का प्रिये
वेचण्या सडा सुवर्ण फुलांचा...
मला ओलं चिंब व्हायचय..
धरतीवरी टपोरा थेंब होऊन बरसायचय..
तु येशिल का?
जिथे तुला हि माझ्या देहवरूनी ओघळ्णारी सर व्हायचय..
मला आवडत किनार्यावर जायला
तिथल्या रेतीत तुझं नाव लिहायला..
तु येशिल का?
आपल्या प्रेमाच्या पाऊलखुणा उमटवयाला..
मला हाउस जत्रेत हिंडायची..
उंच उंच पाळ्ण्यात बसून किंचाळण्याची..
तु येशिल का?
तुला भेट म्हणून घेणार्या बांगड्यांचा रंग ठरवायला...
सवय माझी बाईकवर हुंदडत रहायची
वारा होऊन वेगाशी स्पर्धा करायची...
तु येशील का?
माझ्या मागे बसून प्रेमाच्या गुदगुल्या करायला..
सिनेमाची आवड मला..
सुट्टीच्या दिवशी संध्याकाळचा शो ठरलेला..
तु येशील का?
माझ्या सोबत बसून हिरो हिरोईन चे स्वप्न पहायला..
कातरवेळ आली दाटून की
तळ्याजवळ जायचे..
तुझ्या आठवणीच्या तरंगामधे
माझे प्रतिबिंब उदास होताना पहायचे
साजने सांग ना तु येशिल का?
तुझी आठवण असह्य झाली की
मला बिलगूनी घेशील का?
सांग ना तु येशील का? सांग ना?
" तुझं ", माझ्या स्वप्नातलं अस्तित्व..
तु अशी रोज रोज
तु अशी रोज रोज
माझ्या स्वप्नात येतेस..
माझ्या आयुष्याच्या मांडवाला..
अस्तित्वाची प्रेमळ झालर सजवतेस..
माझ्या झोपेत सारे
तुझ्या जादुचे खेळ चालती..
कधी कडे डोंगराचे तर
कधी किनारे सागराचे चालती..
मग प्रभातीला मज अखेर
कोवळी किरणे मला जागवती..
किरणाचा रोष आवरता आवरता..
मज तुच सामोरी दिसती..
दिवसाची सुरवात अनोखी..
त्यात आठवती तुझ्या हास्याचे मोती..
मन माझं हर्ष उल्हासीत..
त्यात उजाळल्या तुझ्या मंदज्योती..
दिस डोईवर आला..
उन्हाने मला उष्णज्वर आला..
अचानक तुझे मेघ दाटूनी आले..
अन तुझ्या चैतन्याचा वर्षाव झाला..
कातरवेळी तुझी आठवणीने
मला असह्य जाहले..
अस्तिवाहूनही कठोर यातनांचे घाव
मि तुझ्या दुराव्याच्या कल्पनेत सोसले..
मग आलीस तू सजूनी..
सडा चंद्रतार्याच्या लेवूनी..
मन माझे थुईथुई मयुर जाहले
अस्तित्वाचे गुज तुझ्या डोळ्यात पाहीले..
असे स्वप्ननगर माझे..
आपुली सीमा पसरवत आहे..
अस्तिवाच्या साम्राज्याला मात्र
तुझ्याच हुकुमशाहीची खरोखर गरज आहे...
Saturday, August 25, 2007
तू विसरु शकशिल का?
5तू विसरु शकशिल का?
ते गोड क्षण,
माझं हळवं मन;
तुझी अखंड बडबड,
आणि माझं नि:शब्द मौन.A
तू कसं विसरु शकतेस?
तूझं मुग्धपणे हसणं,
हसताना मोहक दिसणं;
तुला डोळ्यात साठवताना,
माझं भान हरपणं.
तू कसं विसरु शकतेस?
तुझं ते अलगदपणे माझ्या मिठीत शिरणं,
घरची आठवण काढुन उगाच मुसमुसणं;
तुझ्या हळवेपणाला मझ्यात समावुन घेताना,
माझं तुझी समजुत काढणं.
तू कसं विसरु शकतेस?
आपलं ते चांदण्यांखाली जागणं,
तुटलेला तारा पाहुन तुझं देवाकडे काहितरी मागणं;
जन्म-जन्मांच्या साथीची आण घेताना,
तुझा हात माझ्या हातात गुंफणं.
तू कसं विसरु शकतेस?
माझं ते तुझ्यासाठीचं तळमळणं,
तुझ्या स्वप्नांसाठी निद्रेची आराधना करणं;
तरीही नेहमी तुझ्या विचारात गढुन,
माझं रात्र रात्र जागणं.
तू कसं विसरु शकतेस?
तू कसं विसरु शकतेस;
माझं प्रेम,
माझ्या भावना,
माझं मन,
माझ्या वेदना.
सांग, तू विसरु शकशिल का?
Friday, August 24, 2007
शाळेची आठवण...
शाळेची आठवण...
आठवतात ते दिवस,
वर्गात जाण्यासाठि धावायचो,
पहिला बॆंच पकडण्यासाठि,
अनेकदा धडपडायचो.
आठवते मला दप्तरातली,
पेन्सिल आणि दुहेरी रेघांची वही,
घ्यायला लागायची ग्रुहपाठावर,
नियमित आई बाबांची सहि.
रोज सकाळि प्रार्थनेला,
वेळेवर हजर राहणे,
मधल्या सुट्टित डबा खाऊन,
धावत मैदानावर जाणे.
हस्तकलेच्या तासाला,
काहितरी उपद्व्याप करणे,
अन वर्गासमोर शिक्षकांचा,
पाठित धपाटा खाणे.
खेळाच्या तासाला जाताना,
एका रांगेतुन चालणे,
अन परत येत असताना,
मित्रांच्या खोड्या काढणे.
सहामाहि परिक्षेनंतर येणा-या
दिवाळिच्या सुट्टिची मजा
आणि त्या सुट्टित बाईंनी दिलेल्या
दिवाळिच्या अभ्यासाची सजा.
वार्षिक परिक्षेच्या वेळि,
येणा-या उन्हाळि सुट्टिची तयारी,
अन निकाल लागल्यानंतर,
बाहेर पडायची आमची हुशारी.
परत नवीन वर्गात जाण्यासाठि,
मनं उत्साहि व्हायचं,
अन पहिला बॆंच पकडण्यासाठि,
पुन: पुन: धडपडायचं......
Wednesday, August 22, 2007
नाही सांगता येणार?
नाही सांगता येणार?
पाणावलेले डोळे म्हण्तात,
नाही विसरू शकत तुला..
पण नशिब म्हण्तं..
विसराव लागणार..
मी घेतलेला प्रत्येक श्वास,
घेतं तुझंच नावं,
पण या ऒठांना ते
नावंच विसराव लागणार..
माहित आहे मला, प्रत्येक क्षणी,
तुझाच चहेरा नजरे समोर असणार आहे..
पण तु समोर आलास की
तीच नजर फिरवावी लागणार..
आज पर्यंत तुझ्याच आठ्वणीं सोबतच जगत आले,
पण आता त्याच आठ्वणीं
पासूनच पळावं लाग णार...
हा विरह कधीच सहन नाही झाला,
पण आता याच विरहा सोबत..
पूर्ण आयुश्य ज गावं लागणारं..
अश्रु आज ही आहेत पापणीं वर साठ्लेले,
का ते नाही सांगता येणार?
Tuesday, August 21, 2007
हे सगळे वेड्या प्रेमातच घडत
हे सगळे वेड्या प्रेमातच घडत
आरशा समोर उभे राहून स्वातच स्वा ता ला हसते
आजु बाजूला त्याला स्वप्नच स्वप्न दिसते
चार चौघात आसून ही मन वेगळेच पाडते
हे सगळे वेड्या प्रेमातच घडते
कल्पनेने ही नुसत्या मन मोहरते
नाव येता तिचे काळीज धडधडटे
फुलपाखरू होऊन मन बेढुंध बगड ते
हे सगळे वेड्या प्रेमातच घडते
पावसाच्या थेंबाना झेलावेसे वाटते
इंद्रधनू षयी सप्तरांगासाठी मन तरफडते
आकाशी उडण्यासाठी मन धडपड़ते
हे सगळे वेड्या प्रेमात च घडते
शब्द शब्द तिचा झेलावासा वाटतो
हात तिचा हाती आसवासा वाटतो
दुरून का होईना तिचा चेहरा दिसवासा वाटतो
आपलीच आहे ते मन स्वातच ठरवते
हे सगळे वेड्या प्रेमातच घडते
Monday, August 20, 2007
Saturday, August 18, 2007
नशीबचा खेळ
नशीबचा खेळ
सार काही करविते ते
क्षणात सार बदलविते ते
अपेक्षा नसताना ही देत ते
हातातले हिस का उन नेते ते
म्हणतात याला नशीबचा खेळ
जम त नाही जिथे कशयाचाच ताळमेळ
आपल आपल म्हणणारा पाठीत घाव घालतो
अनोळखी येऊन हळू च मलम् लावतो
भान विसरून सारे ज्याच्या मागे धावतो
मूर्ख म्हणून तोच किमत आपली सांगतो
नाही समजत ती कधी कोणावर आनेल कशी वेळ
म्हणतात याला नशीबचा खेळ
जीवभावाचा क्षणात जिवावर उठतो
जपत आसतो ज्यासाठी तोच ते लुटतो
बरोबर वागूण ही चुकच आपण ठरतो
नाही सुटत सहजासहजी याने विणलेला पीळ
म्हणतात याला नशीबचा खेळ
Friday, August 17, 2007
रोमरोमांत भिनलास तू......
रोमरोमांत भिनलास तू......
रोमरोमांत भिनलास तू,
माझ्यात सामावलास तू,
माझिया मनातल्या कळ्यांचा,
फूलोरा बनलास तू...
आलास जीवनी असा,
जसा वारा सोसाटयाचा,
मला उडावून नेणारे,
वादळ बनलास तू...
तुझिया मिठीत सामावूनी,
तप्त अशी मी जाहले,
माझिया मिठीत धुंदावूनी,
फक्त माझा बनलास तू...
जगतच होते मी तशीही,
दिशाहीन नावेपरी,
येवूनी जीवनात माझ्या,
किनारा बनलास तू..
Thursday, August 16, 2007
काही मस्त चारोळ्या
काही मस्त चारोळ्या
1) तुला आपले बनविणे स्वप्न आहे हे सुंदर
मिटवावे लागणार आहे त्यासाठी धरणी आकाश्यतील आंतर
2) फुलासारखे फुलून बघ फुलपाखरू होऊन उडून बघ
नाही सुकल्यावर फुलता येत
म्हणूंच म्हणतो आत्ता च प्रेमात पडून बघ
3) छोट्या छोट्या गोष्टीत पोर बनून शिरता यावे
क्षणभर का होईना भोकाड पसरून राडता यावे
4) प्रत्येकाला आशा असते
आशेवरच जो तो जगत् असतो
हाती काही ही नसले तरी
सुंदर स्वप्न बघत असतो
5) सगळे काही विसरून चाललोय
जग तुझे सोडून
फक्त एकच सांग काय मिळा व ल स
माझ्याशी आस वागूण
Wednesday, August 15, 2007
या सुंदर जीवनात कधी कधी
या सुंदर जीवनात कधी कधी
या सुंदर जीवनात कधी कधी..
पडायच असत प्रेमात कधी कधी
बघायच असत झुरुन दुसर्यासाठी कधी कधी..
पाहताना तिच्याकडेच दाखवायच असत
विचारात गुंतल्यासारख कधी कधी
अन पाहताना तिच्याकडेच
विचारात गुंतायच असत कधी कधी..
रात्री पहायची असतात स्वप्ने तिचीच...
जागुन अशी रात्र काढावी कधी कधी
नंतर "जागली होतिस का रात्री?"
म्हणून विचारावे कधी कधी..
मागायचा असतो देवाकडे..
हात तिचा चोरुन कधी कधी
द्यायच असत आश्वासन त्यालाही
पाच रुपयाच्या नारळाचे कधी कधी..
चुकवायच्या असतात नजरा सर्वांच्या
विषय तिचा निघाल्यावर कधी कधी
असते रागवायचे लटकेच
"अस काही नाहिये" म्हणून कधी कधी
विरहात तीच्या ...
असते रडायचे गुपचुप आतुन कधी कधी..
पाहुन हात तिचा दुसर्या हाती ..
असते हसायचे लपवुन दुख: कधी कधी..
पडायच असत प्रेमात कधी कधी
बघायच असत झुरुन दुसर्यासाठी कधी कधी
Thursday, August 9, 2007
जेव्हा मी तुला प्रथम पाहीले..
जेव्हा मी तुला प्रथम पाहीले..
ओंजळीत शुभ्र फुलांच्या कळ्या
वेचून तु झरझर निघालीस..
पैंजणाच्या तालावर खरोखर
तु मला वेड लावूनी गेलीस..
तलम रेशमी केस तुझे
गालावरून ओठांवर पसरले होते...
तुझ्या मखमली गालांवरून
डोक्यावरच्या पदराचे काठ सरकत होते..
डोळ्यात तुझ्या सुर्याचे प्रतिबिंब
किती सुंदर झळकत होते..
कोरीव भुवयांच्या मधोमध..
तेज दिव्य शक्तिचे तळपत होते..
तुला पाठमोरी होताना पाहूनी..
मना हूरहूर लागली....
Wednesday, August 8, 2007
प्रेम म्हणजे दूसर्यासाठी जगणे...
प्रेम म्हणजे दूसर्यासाठी जगणे...!!!!!!!
ती म्हणाली होती प्रेम आहे माझे तुझ्यावर
नाही उमजला अर्थ तेव्हा तिच्या बोलण्याचा
माझ्याजवळं ती नाही, आता प्रत्येक आठवण सांधतो आहे
न कळलेल्या प्रेमाचा अर्थ बांधतो आहे
कदाचीत प्रेम म्हणजे आपुलकीच्या बोलांसाठी आतुर्लेले कान
पावसात शब्दांच्या चिंबं विसरतातं देह्भान
कदाचीत प्रेम म्हणजे भेटीच्या ओढीत झुरणारी ती
का फक्त एका कटाक्ष्यासाठी त्याने ओवळून टाकलेला जीव
कदाचीत प्रेम म्हणजे पाणीदार बोलके डोळे
शब्द नको तिला उसने, ती डोळ्यातूनच बोले
कदाचीत प्रेम म्हणजे प्रत्येक क्षणाला तीचा विचार पहिला
आजही त्याने अर्धा घास तिच्यासाठी ठेवला
कदाचीत प्रेम म्हणजे पापण्यांमधे जपलेला सागर
ठेचं लागतच त्याला, तीला फुटलेला अश्रुंचा पाझर
कदाचीत प्रेम म्हणजे आठवणींचे धूके दाटलेले
ती निघून गेल्यावर अश्रूंच्या दवबिंदूसंगे मला वेढ
आता मात्र शब्धही लागतात अपुरे पडू
भावनांची गर्दी कशी कागदावर उतरवू ?
पण आता कळतयं....
प्रेम म्हणजे दूसर्यासाठी जगणे
आपले विसरून दुसर्याच्या विश्वात रमंणे
प्रेम म्हणजे दूसर्यासाठी जगणे...
प्रेम म्हणजे दूसर्यासाठी जगणे...
Tuesday, August 7, 2007
सांगू?? काय काय व्हायचंय मला
सांगू?? काय काय व्हायचंय मला
खोवशील ना मला माझ्याही नकळत
तुझ्या वेणीतलं मोगर्याचं फ़ुल व्हायचंय मला
भिजशील ना माझ्या अंगणात मनसोक्त
तुला आवडणारी सुखद श्रावणसर व्हायचंय मला
झेलशील ना मला हळूवार अलगद
तुझ्या अळवावरचा टपोरा थेंब व्हायचंय मला
देशील ना मला प्रेमानं आलिंगन
तुझ्या कुशीतली कापसाची ऊशी व्हायचंय मला
सावरशील ना मला नेहमी भरकटताना
तुझ्या साडीचा ढळणारा पदर व्हायचंय मला
शोधशील ना मला नितळ सागरकिनारी
तुला सापडणार्या शिंपल्यातला मोती व्हायचंय मला
पुसशील ना मला तुझ्या रुमालाने
तुझ्या गालावरुन ओघळणारा अश्रू व्हायचंय मला
घालशील ना हळुवार प्रेमाची फ़ुंकर
तुझ्या नाजूक तळहातावरला फ़ोड व्हायचंय मला
Friday, February 2, 2007
Tuesday, January 2, 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
